De begindagen van Twitter waren leuk. Wat zal ’t zijn, zo’n twee jaar geleden? Een beperkte groep twitterati stuurden elkaar ‘tweets’ en zo konden we elkaar -vrienden, familie, collega’s- een beetje volgen door de korte berichtjes over en weer. Een tweet berichtte over een vriend die twee straten verder in een kroeg zat, dus ik kwam ff langs. En de één stond in de file naar Rotterdam en de ander was bij het afzwemmen van z’n dochtertje. Of ik iemand kende die een goed restaurant in Hoogeveen wist… Ik heb geen enorm netwerk van twitteraars om me heen verzameld. Ik volg iets van 150 mensen, 160 volgen mij. Toch vliegen de tweets mij om de oren en kom ik aan lezen, laat staan begrijpen en reageren, niet meer toe. Heb ik een bericht verzonden, nog geen vijf minuten later is mijn tweet uit beeld. Wie ziet dat dan nog? Dat zal nog sneller gaan bij de twitteraars die meer dan duizend mensen volgen. Na de vliegramp van een paar weken gelden is twitter nog bekender geworden. U weet ’t nog, over het twitter-kanaal werd als eerste bericht over de ramp. De uitnodigingen om te volgen en gevolgd te worden komen dagelijks binnen nu. Iedereen heeft twitter ‘ontdekt’. Hetzelfde geldt min of meer ook voor linkedin. Ik ben gelinkt aan mensen die ik helemaal niet ken. U ook? Zelf doe ik, de information overload in gedachten nemende, niet aan hyves, facebook, pipl, schoolbank, dienstmaten.nl en nog wat communities. Dergelijke ‘social networks’ zijn massaal doorgebroken het afgelopen jaar. Alles staat op het web. Sollicitaties worden geweigerd vanwege de pikante foto’s op Picasa. Je gelinkten kunnen van alles en nog wat digitaal vertellen over je. Iedereen is aan elkaar gehaakt. Heeft ’t dan nog wel nut, als je geen recruiter bent? Het actief vrienden maken is ‘so very 2008’en niet meer van deze tijd. Zij die nu nog moeten linken en followen om hun netwerk te vergroten, zijn te laat! “Ben je al aan het de-frienden”, vroeg iemand me laatst. Huh? Nou dat is dat je iedereen die je niet direct als link wilt hebben, uit je digitale community schrapt. Dat is dan ook precies wat ik ga doen. Terug naar een handvol digivrienden. Net als in het echt. Exit Twitter. De toekomst schijnt toe te behoren aan invite-only netwerken en besloten fora. Totdat die ook weer vollopen. Tsja, zou die vriend van mij nog in de kroeg zitten? Ik ga weer, groet! Egbert Jan van Bel ejvanbel@beeckestijn.org